KOLEJNA SZANSA?

​

Był koniec stycznia kiedy dowiedziałem się, że pan Czesław po raz kolejny nawiązał kontakt z Zarmenem i negocjuje ewentualne kupienie pałacu w Kopicach. 

Już raz, w roku 2016, chciał kupić pałac. Wtedy nie wyszło, bo Zarmen żądał zbyt wygórowaną cenę i nie był skłonny pójść na jakiekolwiek ugody.
Później pojawiło się "dwóch milionerów" z Luksemburga (Karpiński i Nell) i wydawało się, że nie ma już o czym mówić. 

​

WRÓCIŁ PONOWNIE DO ROZMÓW BO PAŁACU NIE POTRAFIŁ ZAPOMNIEĆ

​

Pan Czesław "zaraził się" pałacem w Kopicach jak wielu innych. Parę lat temu natrafił na niego w internecie. Raz zobaczył i nie potrafił o nim zapomnieć.

Sam jest właścicielem pałacyku (wprawdzie o wiele mniejszego i w innym stylu), który odbudował własnymi pieniędzmi i własnymi rękoma.

W jego odbudowę zainwestował nie tylko grube pieniądze, wiele lat życia czy pasję, ale i kawał serca. Poznał przy tym wszystkie urzędnicze absurdy i idiotyzmy, na które napotykał niemal na każdym kroku. Jego chlebem powszednim stał się urzędniczy upór, zapleśniała biurokracja i częsty brak logiki. Ale dopiął swego i odbudował pałac w którym zamieszkał z rodziną.

Nadal pełen energii szukał kolejnego wyzwania. Oglądał wiele zamków i pałaców. Były w różnych zakątkach Polski, w lepszym lub gorszym stanie, mniejsze i większe, tanie i drogie. W Kopicach był kilka razy. Zdawał sobie sprawę z rozmiaru zniszczeń i ewentualnych kosztów, a także z tego, że zainwestowane w kopicki pałac pieniądze raczej nigdy się nie zwrócą. Jednak pałac w Kopicach zafascynował go swoją architekturą i wyjątkowo urokliwym otoczeniem (stawy, park). 

Uważał, że w Kopicach znalazł właściwy wybór, zaspokojenie swoich ambicji. Chciał tym projektem zakończyć/ukoronować swoją życiową pasję, przygodę z zabytkami, pozostawić potomnym po sobie coś wyjątkowego.

​

PO AFERZE Z GLOBUCOREM W ZARMENIE NAJWYRAŹNIEJ COŚ PĘKŁO

​

Ku mojemu (miłemu) zaskoczeniu, na początku tego roku, dotychczasowy właściciel (spółka Zarmen z Chorzowa) gotów był odsprzedać panu Czesławowi pałac nie za 6 a za jedyne 2 miliony złotych! 
Obie strony dogadały się w sprawie ceny, podpisano nawet umowę przedwstępną. I wszystko wskazywało na to, że lada dzień pałac zmieni właściciela. 
Pan Czesław chciał najpierw zabezpieczyć pałac w formie ruiny trwałej, aby następnie udostępnić go zwiedzającym. Jego dalsze plany przewidywały także pełną rewitalizację parku (do stanu sprzed 1945 roku). W przyszłości nie wykluczał również przynajmniej częściowej odbudowy pałacu. Park po swoim "liftingu" miał kusić turystów wieloma atrakcjami ( m.in. "MINI Z00" dla maluchów, place zabaw, atrakcje wodne, sceny koncertowe, letnie bary, odnowione ścieżki i trawniki, odbudowane mostki i fontanny, miejsca dla wędkarzy) i w ten sposób zarabiać nie tylko na swoje utrzymanie, ale i ewentualną odbudowę pałacu. 
Ale pojawił się jeden problem ... banalny, typowo kopicki, który okazał się jednak nie do pokonania.

​

DROGA REKREACYJNA KONTRA PAŁAC

​

Plany pana Czesława oprócz zabezpieczenia pałacu w formie ruiny trwałej, zakładały ogrodzenie i uszczelnienie całego terenu (54 ha parku i stawów). Park wymagał kompletnego uszczelnienia aby móc realizować zamierzone inwestycje. Niestety, droga przebiegająca (m.in. pomiędzy pałacem a dawnymi stajniami) przez cały park od dziesiątek lat nie należy do majątku Schaffgotschów, a tym samym Zarmenu. Nie wiem dokładnie w którym roku "droga przez park" została odłączona/wyjęta i przeszła w ręce innego właściciela. Tak więc pan Czesław kupując pałac i park, nie mógłby go zamknąć/ogrodzić, bo droga przebiegająca przez jego majątek nie byłaby jego własnością ...  Absurdalne, ale prawdziwe.

Pan Czesław chciał drogę odkupić. O pomoc poprosił burmistrza Grodkowa - pana Marka Antoniewicza. Niestety, Urząd Miejski w Grodkowie miał podobno ograniczone możliwości ... nie jest ani właścicielem drogi, ani nie może nikogo zmusić do jej sprzedaży. Pan burmistrz pomimo to starał się pomóc i pośredniczył w rozmowach, oraz w zorganizowaniu w tej sprawie spotkania mieszkańców Kopic.

​

Drogę (zarejestrowaną jako działka o numerach 379 i 79) która figuruje jako gminna droga dojazdowa, dzierżawi spółka ROL-KOP (Zakład Rolny Sp. z o.o) z Kopic. Zarząd spółki ROL-KOP, z prezesem Andrzejem Marzęckim odrzucił jednak kategorycznie możliwość sprzedaży drogi, a tym samym zamknięcie parku i odcięcie możliwości przejazdu przez niego. Jako powód podano:

​

• "ROL-KOP informuje, że z drogi korzysta ... gdyż stanowi ona jedyną właściwą drogę dojazdową do położonych w tym miejscu pól spółki o obszarze 55ha. Sprzedaż drogi, zdaniem Zarządu spółki, w chwili obecnej jest niemożliwa, bo dojdzie do konfliktu z nabywcą działki. Droga ta służy też rolnikowi indywidualnemu (Pan S.) który posiada tam grunty. Są jeszcze interesy Lasów Państwowych i indywidualne potrzeby mieszkańców (trasa rekreacyjna). Przekazanie więc drogi prywatnemu podmiotowi całkowicie uniemożliwi dojazd do pól, a innej drogi nie ma. Intencją władz Gminy jest dbanie o potrzeby lokalnej społeczności, a nie jednego podmiotu."

​​

Również Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Nadleśnictwo Tułowice zaprotestowało sprzedaży drogi. W odpowiedzi na pismo burmistrza Grodkowa napisano:

​

• " Nadleśnictwo Tułowice informuje, że korzysta z drogi gminnej prowadzącej przez park zabytkowy w Kopicach w celu dojazdu do działki ewidencyjnej nr 85/1 w obrębie ewidencyjnym Kopice. Jednocześnie informujemy, że zdaniem Nadleśnictwa zbycie w/w drogi niekorzystnie wpłynie na dostęp do kompleksu leśnego przyległego do parku oraz śródleśnych gruntów rolnych, dla służb pożarniczych jak i gospodarstwa rolnego."

​​

Także zorganizowane zebranie wiejskie Sołectwa Kopice nie przyniosło nic pozytywnego. Na zebranie przybyło 27 osób, które jednogłośnie (także sołtys Sołectwa Kopice, pani Danuta Mrowiec) sprzeciwiły się sprzedaży drogi. 

​

CHŁOPSKA KRÓTKOWZROCZNOŚĆ

​

Pan Czesław próbował się dogadać, motywując: " Przy tak dużej inwestycji potrzebuję jasno ustalone zasady współżycia i własności. Nie może być tak, że jestem pół albo 1/3 właścicielem mojej nieruchomości. Brak poczucia własności i wolności twórczej jest dla mnie bardzo ważne, jej brak przekreśla w całości moje projekty i uświadamia mnie w jakiej atmosferze miałbym odbudowywać pałac ... to traci sens zakupu nieruchomości pałacowej w Kopicach." Nic nie pomogło. 

Pan Czesław mógł po zakupieniu pałacu i parku (bez drogi) próbować rozwiązać problem na drodze sądowej. Byłaby to jednak najprawdopodobniej wieloletnia udręka związana ze stresem i niemiłą atmosferą. Takiego startu na swojej kolejnej "nowej, życiowej drodze" nie chciał. Zastanawiał się kilka kolejnych dni i zdecydował, że ostatecznie rezygnuje. 

​

KONIEC MARZEŃ

​

O swojej decyzji poinformował wszystkich którzy z zaangażowaniem i zainteresowaniem włączyli się w sprawę (Urząd Miejski w Grodkowie, wojewódzkiego konserwatora zabytków i spółkę Zarmen). W swoim ostatnim liście (cytuję jego fragmenty) napisał:

​

"Po raz drugi po dwóch latach powziąłem trudną decyzję „ratowania” jednego z najciekawszych zabytków będących w totalnej ruinie jako mój szczytny cel, dokonania czegoś pożytecznego w sprawie odbudowy zabytku, w dziedzinie mi dobrze znanej. Wydawało się, że już nic nie stoi na przeszkodzie, do zrealizowania zakupu. W przyjaznej atmosferze z prezesem Zarmenu Panem Zbigniewem Koncewiczem została ustalona zadawalająca obie strony cena i sposób dokonania transakcji. Spisana została przedwstępna umowa. Mam doświadczenia z innych moich transakcji, że przy każdej tak dużej transakcji czasami czają się relikty „komunizmu”, dlatego musiałem wystąpić z zapytaniem  do Konserwatora Zabytków w Opolu jak też do Burmistrza Urzędu Miejskiego w Grodkowie.

​

Wojewódzki Konserwator Zabytków w Opolu Pani dyr. Elżbieta Molak w swoim piśmie do mnie, poparła prawie wszystkie moje przedstawione założenia w sprawie odbudowy i zagospodarowania pałacu i parku  w Kopicach. Jestem mile zaskoczony. Ustaliliśmy że:

​

1. Pałac może być uznany jako tzw. „ruina trwała” z możliwością częściowej odbudowy niektórych pomieszczeń i całości w okresie późniejszym.

2. Moja propozycja była taka, że 54ha parku muszą zarabiać na pałac. Postanowiłem  zagospodarować najpierw park, który przyczyni się do odbudowy całego pałacu. Przy zachowaniu zabytkowego charakteru parku, w parku i w okolicy miało powstać kilka projektów charakterystycznych dla „Parku Rozrywki”, przykładem którego dla mnie jest Park „EnergyLandia” w Zatorze, (www.energylandia.pl), a dokładnie prowadziłem rozmowy o pozyskanie inwestycji ze znanej  i popularnej w Stanach Zjednoczonych firmy  Six Flags New York. Znanej z tego typu działalności (www.sixflags.com). W projekcie zakładałem też MINI ZOO dla najmłodszych.

3. W celu zbudowania tak dużego wielomilionowego projektu, zamierzałem zakupić kilka nieruchomości zabytkowych w Kopicach, jak stajnie, browar, a także niedokończone budynki Zarmenu na cele hotelowe. W zakładanej inwestycji mogłoby znaleźć zatrudnienie ponad sto pracowników z Kopic i okolic.

4. Uważałem, że tylko takim sposobem jest możliwa odbudowa tak drogiego pałacu, który w pierwszej fazie by był zabezpieczoną „dekoracją „do projektu Parku Rozrywki, aby po całkowitej odbudowie spełniał założone funkcje, jak sale konferencyjne, restauracyjne, hotelowe, muzyczne, teatralne SPA itp.  Z tego powodu, że wszyscy w mojej rodzinie są zawodowymi muzykami.

​

W odpowiedzi na moje zapytanie i wątpliwość w sprawie „drogi” zarejestrowanej jako działka o numerach 379 i 79 , która jako droga publiczna, przebiega od strony wsi przez prywatny zabytkowy park pałacowy i zabytkowe bramy wjazdowe. Otrzymałem odpowiedź z Urzędu Miasta w Grodkowie wraz z załącznikami od firm: ROL-KOP-Kopice 103, PGL LP Nadlesnictwo w Tułowicach  oraz Uchwałe 1/2017 Wiejskiego Solectwa Kopice. Treść tych dokumentów na pewno jest znana zainteresowanym stronom, natomiast muszę odnieść się do nich.

​

Przy tak dużej inwestycji potrzebuję jasno ustalone zasady współżycia i własności. Nie może być tak, że jestem pół albo 1/3 właścicielem mojej nieruchomości. Brak poczucia własności i wolności twórczej jest dla mnie bardzo ważne, jej brak  przekreśla w całości moje projekty  i uświadamia mnie w jakiej atmosferze miałbym odbudowywać pałac, to traci  sens zakupu nieruchomości pałacowej w Kopicach.

​

Argumenty podawane w tych pismach są absurdalne, a nawet złośliwe. To traktor aby dojechać na pole potrzebuje drogi przez zabytkowy park? Leśnicy urządzili sobie strzelnicę w parku - to muszą przejeżdżać przez park. Pseudo sportowcy na QUADACH –zrobili tor przeszkód w parku i rozjeżdżają mostki ścieżki i niszczą co się da. „Droga „rekreacyjna”dla turystów z Kopic” służy jako wysypisko śmieci, a rolnik musi dojechać do swojej dzialki traktorem koniecznie przez park. Natomiast na zebraniu u Sołtysa, w składzie 27 rolników uchwalono, że nie „sprzedadzą drogi”.

To trzeba zapytać ich,  jakim prawem weszli na prywatną posesję z nielegalną drogą i jeszcze chcą się targować nie swoją własnością? Powinni raczej stanąć przed Sądem. To już satyra. Czy przy takim traktowaniu prawa da się coś normalnego osiągnąć? Nie będę polemizował z innymi wręcz idiotycznymi argumentami.

​

Załączone do odpowiedzi pisma zniechęciły mnie totalnie do ratowania pałacu i przywrócenie jego piękna dla „społeczności” Kopic.

Ze „społecznością”, która ma  taki szacunek dla historii, zabytku i prywatnej własności  nie jestem w stanie porozumieć się i poświęcić moje życie i moją rodzinę aby w przyszłości związać się emocjonalnie z Kopicami. Zakup Kopic to był mój cel poświęcenia się dla „przyszłości”, a nie tylko biznes.

​

Widocznie mieszkańcom Kopic odpowiada dotychczasowy status ruiny pałacowej i sukcesywnie dążą do kolejnego wandalizmu na terenie parku aby na zgliszczach zasadzić las. „Był las nie było nas, nie ma nas będzie las.”

Niestety, Kopice od dzisiaj wykreślam z moich marzeń. Nie mam ochoty na walkę z ciemnotą. Nie chcę pałacu w Kopicach nawet za darmo. Ja tam nie pasuje. 

Proszę mi wybaczyć tak krytyczny osąd, ale nie mam w tej chwili innych słów na krótkowzroczność „chłopską” w Kopicach i w okolicy.

Mógłbym napisać krotko: „Dziękuję, mnie ten pałac przestał  interesować.”  Ale zbyt duże było moje zaangażowanie, by jednym zdaniem zakończyć pożegnanie. 

Proponuję, aby Gmina Grodków odkupiła i odbudowała pałac tzw. małymi kroczkami, jak miało to miejsce w Kamieńcu Ząbkowickim. Niewykluczone, że pan prezes Koncewicz sprzeda pałac nawet za jeden milion.  Warto. Niektórzy to docenią. Służę dobrymi radami i pomysłami."

​

​

TEN PAŁAC MA PRAWDZIWEGO PECHA

​

W ten oto sposób po raz kolejny straciliśmy inwestora, kolejną szansę dla pałacu i Kopic. Nie chcę nadmiernie komentować tę historię. Niech każdy oceni ją sam. Po czyjej stronie jest racja? logika? większa korzyść i interes społeczny?

​

Nie wierzę, że oprócz drogi przez park nie ma innego dojazdu do wspomnianych w argumentacji odmowy pól. Z pewnością są inne możliwości, "robiąc" kilka kilometrów więcej. W protestach mieszkańców Kopic obecnych na zebraniu, wyczuwam jedynie upór, zapleśniałą wygodę i "odwieczne" przyzwyczajenie do ICH PARKU i ICH PAŁACU. Dziesiątki lat takiego "uprzywilejowania" i wygody, przekazywanej z pokolenia na pokolenie trudno odpuścić. Absurdalne argumentacje spółki ROL-KOP, ujęte jako troskę o zabranie mieszkańcom Kopic ich "trasy rekreacyjnej" jest prawdziwą groteską. W trakcie wielu takich wycieczek, wspomnianą "rekreacyjną trasą" przez zabytkowy, pałacowy park, wywozi się napotykane później co krok - wory pełne wiejskich śmieci. Zapewne niejeden z Was, spacerując w ostatnich latach po parku, napotkał i zastanawiał się w jaki sposób, co za osiłek przywlókł w głąb parku ciężki fotel wyrwany z samochodu (i wrzucony do stawu), czy starą kanapę lub potężną, zużytą oponę od traktora?! 

No tak, dopóki "droga/trasa rekreacyjna" przez park jest otwarta, można będzie nadal bez przeszkód, podczas kolejnej "rekreacyjnej wycieczki" (samochodem lub traktorem) jeszcze nie jedno wywieźć ...  

​

© kopice.org  5.5.2018