PAŁAC w KOPICACH - jego przebudowy i rozbudowy na przestrzeni lat (1783-1898)

PAŁAC w KOPICACH na litografii wykonanej około roku 1859.
Tak wyglądała (patrz na tytułową *litografię powyżej) jego "poprzednia wersja" i takim kupili go Johanna i Hans Ulrich Schaffgotsch.
To była ich pierwsza wspólna inwestycja. To tutaj, w Kopicach (wówczas Koppitz) zdecydowali się zamieszkać i założyć swoje gniazdo rodzinne.
4 czerwca 1859 roku podpisano umowę kupna/sprzedaży dóbr kopickich (Herrschaft Koppitz) o łącznej powierzchni ponad 1800 hektarów.
Sprzedającym był hrabia Feodor von Francken-Sierstorpff. Transakcja opiewała na sumę 450 tysięcy talarów.
Pieniądze przeznaczone na zakupienie majątku ulokowano już wcześniej jako dobrze oprocentowany kapitał. W następnych latach (1860-69) dokupiono kolejne, okoliczne wioski i majątki. Łącznie wydano na ten cel, tworząc „kopickie imperium Schaffgotschów“, ponad 1,6 miliona talarów.
W 1863 r. nowi właściciele zlecili przebudowę pałacu znanemu i cenionemu, wrocławskiemu architektowi Karlowi Lüdecke (Carl Johann Bogislaw Lüdecke).
Pierwszy etap przebudowy i rozbudowy "starej bryły" pałacu przeprowadzono w latach 1863-65. To właśnie wtedy dobudowano do pałacu od północy SALĘ RYCERSKĄ a od południa WYSOKĄ WIEŻĘ.
Około roku 1870 na mostku wjazdowym prowadzącym do pałacu ustawiono potężną figurę "św.Krzysztofa z Dzieciątkiem Jezus na ramieniu".
W roku 1873 wybudowano WIEŻĘ PÓŁNOCNĄ (tę przy fosie i mostku wjazdowym). Najprawdopodobniej w tym samym czasie powstała PAŁACOWA ORANŻERIA, którą połączono specjalnym łącznikiem/korytarzem i klatką schodową z SALĄ RYCERSKĄ. Oprócz tego na tyłach pałacu przebudowano/rozbudowano TARAS WSCHODNI i dwa piętra znajdujące się bezpośrednio nad nim.
Jako ostatnią, w latach 1896-97 dobudowano do pałacu od południa PAŁACOWĄ KAPLICĘ z wieżą/dzwonnicą.
* A co się tyczy tytułowej litografii, to jej autorem był najprawdopodobniej Alexander Friedrich Wilhelm Duncker (1813-1897), niemiecki wydawca, księgarz i pisarz. Człowiek wszechstronnie utalentowany. W roku 1841 otrzymał honorowy tytuł Królewskiego Nadwornego Księgarza u Fryderyka Wilhelma IV. Był również oficerem w armii pruskiej, gdzie dosłużył się stopnia podpułkownika.
Alexander Duncker zasłynął z publikacji (16 tomów) opisujących setki zamków, pałaców i rezydencji ziemskich właścicieli w obecnych granicach Polski (w tym aż 227 z terenów Śląska Dolnego i Górnego). Wszystkie opisy zostały wzbogacone artystycznie wykonanymi, kolorowymi ilustracjami, łącznie 960 widoków (każdy w formacie 20x15 cm).









